Dag 7: Een onverwachte ontmoeting
7 augustus 2016 - Hoogeveen, Nederland
Vanochtend is het droog en ben als een van eerste op de camping wakker. Het is half 8 en ik maak me klaar om te vertrekken. Hessel is ook al op en om 8.00 maak ik Martin zoals afgesproken wakker. Ik plak mijn opengeprikte blaren af met tape, pak verse sokken en praat nog wat met mijn mede avonturiers. Boterham naar binnen en richting ... Ik weet eigenlijk nog niet waar mijn volgende eindbestemming is maar dat komt nog wel denk ik. Eerst maar eens naar Hoogeveen. Oorspronkelijk heb ik een camping uitgekozen bij het plaatsje Spier, maar het is een 'dynamische reis'! Ik loop nog een mooi stuk door 'De Zwarte Dennen' en kom langs een zwemplas. Ik merk ook aan de bewoners en de kledij dat het zondag is.
Nog voor ik het dorp IJhorst in loop geeft google maps aan dat ik langs het voetbalveld richting de polder mag marcheren. Ik doe dit dan ook maar netjes en bedenk me dat het misschien wel slim is om zonnebrand op te doen. Het is heerlijk weer en dus ook veel wielrenners en motoren op de weg. Ik heb bijna geen last van de blaren en voor ik het weet loop ik zomaar Drenthe binnen! Op dat moment belt moeders. 'ben je al aan het lopen?'.. 'ja, gaat lekker'..'ga je richting Hoogeveen?'..'Ja, maar weet nog niet wat het eindpunt is, kijk zo wel even'...'ik heb contact opgenomen met je nicht van je vader: Henny Werndly'..'euhm, oke...heb ik die wel eens gezien?'..'nee, is de familietak uit het Noorden, maar je mag bij haar blijven slapen'...'oke bijzonder...nou dank je dan is dat opgelost'
Alles lijkt vrij soepel te gaan tot ik aankom bij de 'Hoogeveense Vaart'. Een erg kanaal waar ik in totaal 8,3 km langs heb gelopen. In principe is dat geen probleem, maar na bijna 11 km in de benen is een beetje afwisselend landschap wel leuk. Halverwege begint mijn energiepijl terug te lopen (meestal rond de 15km) en pak ik mijn gaspit maar eens te voorschijn. Tijd voor een opkikker (soepje) en de 3 boterhammen die ik nog over heb. Als ik deze bijna op heb begint het te druppelen. De bewolking was mij al aan het achtervolgen sinds ik de Hoogeveense Vaart was gaan volgen en had mij nu ingehaald. Gelukkig valt het mee. Wat niet mee valt zijn mijn voeten. Wederom beginnen ze pijn te doen, maar nu niet alleen de blaren. Ik ben bang dat ze op beginnen te raken en ben blij als ik een snackbar zie. Koffie, broodje frikandel en een cheeseburger alstublieft! Daar was ik aan toe.
Inmiddels zit ik bij Tante Henny aan tafel en hebben we veel over de familie gepraat. De voeten voelen niet heel lekker aan maar morgen gaan we gewoon weer lopen. Ik slaap vanavond lekker in een bed en het is nog maar 53 kilometer naar Wildervank!
Eindstand dag 7: 22 kilometer, 3 blaren en 2 platte voeten
Totaal: 145,5 km, 3 bedden, 4 campings en nog steeds 1 doel
Ik weet nog dat toen Robert en Martin klein waren stom verbaasd keken toen ze in het bos de dames zo zagen lopen.
Jonge wat een respect heb ik voor je, ik hoop dat je lekker goed kan slapen en dat je voeten morgen het langer vol willen houden. Je bent er bijna maar nog niet helemaal zullen we maar voor je zingen.
Nou doorzetter slaap lekker en morgen vroeg weer op !!
Loop ze, keienbijter.
Je zou schrijver moeten worden, je verhalen lezen lekker vlot.
Wat een avonturen ook, jammer wel van het weer...dat zal de tocht een stuk zwaarder maken, knap dat je doorzet!
Leuk ook om te lezen dat je een hoop mensen ontmoet op je tocht, met elk hun bijzondere verhalen.
Misschien had je een pakezel mee moeten nemen voor de reis, had ik je ook wel mee zien lopen :P
Het einde is bijna in zicht, nog ff volhouden door weer en wind,
YOU CAN DO THIS!!!
Jeetje zeg je bent echt een KANJER,echt respect dat je het ook gewoon volhoud met je zere voeten en het weer want dat is nou ook niet echt geweldig elke keer je tentje inpakken met het natte weer.
Dan is het inderdaad fijn dat je nog bij een tante kan gaan slapen in een echt bed om
even bijkomen.
Je verhalen zijn inderdaad leuk om te lezen over wat je zo allemaal meemaakt.
Sterkte met je voetjes Kanjer